Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسنا»
2024-04-29@13:37:28 GMT

توصیه‌ استادمحمد به ابوالفضل پورعرب چه بود؟

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۴۰۴۱۶

توصیه‌ استادمحمد به ابوالفضل پورعرب چه بود؟

ابوالفضل پورعرب که فردا ۱۱ بهمن ماه قرار است، بزرگداشت اش در جشنواره فیلم فجر برگزار شود، گفته است: یک استاد سخت گیری به نام محمود استادمحمد داشتیم که به من می‌گفت «سینما را به خاطر علاقه‌ات کار کن اما تئاتر را برای تجربه بازیت انتخاب بکن، زیرا تئاتر خانه تو است»

به گزارش ایسنا، این بازیگر سینما که با «زخمه» خسرو ملکان در سال ۶۲ وارد سینما شد، در اول تیر ماه ۱۳۴۰ در شهرری متولد شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«رابطه پنهانی»، «عروس»،«چهره»، «دو روی سکه»، «در کمال خونسردی»، «مردی شبیه باران»، «غریبانه»، «مردی از جنس بلور»، «دست‌های آلوده» و... از جمله فیلم‌های سینمایی است که در آنها ایفای نقش کرده است.

ابوالفضل پورعرب برای فیلم‌های «عروس» و «مردی شبیه باران» تاکنون دو سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر گرفته است. 

ابوالفضل پورعرب در مصاحبه تاریخچه شفاهی با موزه سینما گفته است: بسیاری از فیلم ها را بازی نکردم اما پای هر فیلمی که بازی کرده‌ام،ایستادم.

این هنرمند با بیان اینکه بخش عمده‌ای از عمرش در سینما گذشته است،گفت: سر پل جوادیه یک سینما وجود داشت که پدرم با صاحب سینما دوست بود و ما به صورت رایگان فیلم‌ها را در آنجا می‌دیدیم.

وی با اشاره به دعوت از او برای حضور در فیلم «روز واقعه» افزود: برای ایفای نقش در فیلم «روز واقعه» از من دعوت کردند،از آنها سوال کردم چه کسی قرار بود نقش مورد نظر را ایفا کند و گفتند خسرو شجاع زاده که بیست دقیقه از این فیلم هم ساخته شده بود و به دلایلی او نتوانسته بود برای ادامه‌اش حضور داشته باشد. مصطفی طاهری و محمدرضا شریفی نیا برای حضورم در این فیلم زنگ زده بودند و من خوشحال شدم. نزد خسرو شجاع زاده رفتم تا از او اجازه بگیرم چون در سال ۶۰ هردو کارمند تلویزیون بودم و او در پاسخ به من گفت برای تو خوب است که این نقش را بازی کنی و من از لحن صحبت او خیلی ناراحت شدم و عذرخواهی کردم و از حضور در این فیلم انصراف دادم.

پورعرب با اشاره به فیلم «عروس» هم گفت: دفتر مهاب فیلم در فیشرآباد بود از آنجا با بهروز افخمی تا خیابان آزادی و از آنجا تا خیابان سئول که خانه او بود پیاده رفتیم و او درباره نقش برای من توضیح می داد. دو ماه گذشت و افخمی به من گفت اگر تا فردا که می‌خواهد فیلم را کلید بزند نتوانم نقش را بازی کنم، فرد دیگری را جای من می‌گذارد. تا نیمه‌های شب درباره نقش فکر کردم و بالاخره توانستم ساعت سه و نیم، نیمه شب به نقش مورد نظر او برسم و فردای آن روز، قرارداد فیلم «عروس» را بستم. 

پورعرب در ادامه بیان داشت: آداپته شدن من با این فضا ، باور این سینما و تئاتر خیلی سخت بود و یک استاد سخت گیری به نام محمود استادمحمد داشتیم که به من می‌گفت «سینما را به خاطر علاقه‌ات کار کن اما تئاتر را برای تجربه بازیت انتخاب کن زیرا تئاتر خانه تو است» و من هم ارتباطم را با بازیگران و دوستان تئاتر حفظ می‌کردم. در سال‌هایی دائم سر بازی در فیلم‌های سینمایی بودم به همین دلیل ارتباطم با تئاتر کمتر شده بود و این موضوع به شدت اذیتم می‌کرد، ضمن اینکه ما معلم ارتباط نداشتیم که به ما بگوید در شرایط متفاوت باید چگونه رفتار کنیم و این ها همه تجربیاتی بود که ما باید کسب می‌کردیم.

روایت ابوالفضل پورعرب از «استادمحمد

وی یادآور شد: بسیاری از آثار را بازی نکردم اما فیلم‌ها و سریال‌هایی که ایفای نقش کردم را دوست داشتم و پای دوست داشتنم هم ایستاده‌ام یعنی حتی اگر هم بد بوده و یا فروش خوبی نداشته ، من نقشم را دوست داشته‌ام.

ابوالفضل پورعرب سال گذشته در اختتامیه جشنواره فیلم فجر که برای اهدای جایزه بازیگری نقش اول زن در کنار هیات داوران جشنواره فیلم فجر حاضر شده بود، از همگان خواست تا یکدیگر را ببخشیم.

این بازیگر سینما گفت: من امیدوارم و آرزو دارم شما هم مثل من با اتفاقات خوبی که در این سالن افتاده، خوشحال باشید. خوشحالم که در سطح جامعه یک همدلی می‌بینیم که به مردم عزیز و هنرمندانی که جشنواره را داوری کردند و مسئولانی که در شرایط سخت آن را برگزار کردند، دیده می‌شود. آنها با این همدلی باعث شدند که دشمنان ما موفق نشوند به ما بخندند.

او با اشاره به غیبت یکسری از سینماگران در جشنواره سال ۱۴۰۱، اضافه کرد: بچه‌هایی که به هر دلیلی به جشنواره نیامدند جوان هستند. ما هم روزگاری جوان بودیم و از این اشتباهات مرتکب شدیم. اما حالا که من ۶۱ ساله شده‌ام و میانسالی را گذرانده‌ام، می‌دانم که باید بخشش را یاد بگیریم و باید جوانانی را که به هر دلیل به جشنواره نیامدند ببخشید.

او خطاب به داوران جشنواره فیلم فجر سال گذشته، یک "خسته نباشید" گفت و اضافه کرد: این داوران را سال‌هاست که می‌شناسم. هنرمندی مانند آقای حاتمی‌کیا که یک روزی در برابر همه گفت من دولتی هستم، تکلیف ما با او روشن است و از او نمی‌ترسیم. داوران امسال خیلی محبت کردند در این شرایط سخت (شرایط اجتماعی،سیاسی سال 1401) داوری را پذیرفتند. از همه هنرمندان حاضر تشکر می‌کنم و امیدوارم کسانی که امسال نیامدند را سال آینده با بخشش در جشنواره ببینیم.

انتهای پیام